شعرخوانی احمد پوری را با موسیقی هوشیار خیام بشنوید
آلبوم «زمین» با نوازندگی هوشیار خیام و خوانش شعرهایی با ترجمه و صدای احمد پوری رونمایی شد.
ایران‌آرت: هوشیار خیام - پیانیست و آهنگساز - گفت: آلبوم «زمین» در واقع هم‌نشینیِ شعر و موسیقی است و به همین جهت شاید اطلاق عنوان کتاب گویا با طراحی این آلبوم موسیقی درست نباشد. چیزی که از ابتدا در زمینه کتاب‌های گویا همواره مرا به شخصه آزار می‌داد این بود که عموما از نویسنده‌ای در یک استودیو دعوت می‌شد تا مجموعه‌ای از شعرهای خود یا شاعران دیگر را بخواند، پس از آن نیز به آهنگسازی رجوع می‌شد تا روی این شعرهای ضبطشده موسیقی ساخته شود یا گاهی از موسیقی‌های قدیمی آن آهنگساز استفاده می‌شد، در نهایت از یک مهندس صدا دعوت می‌شد تا این تکه‌های جدا ضبطشده را کنار هم بگذارد. به همین خاطر این تکه‌های موسیقایی آن‌چنان که باید و شاید در هم تنیده نمی‌شدند و این شاید بزرگ‌ترین مشکل کتاب‌های گویای قدیمی بود.
خیام اضافه کرد: خوشبختانه در برهه‌ای، نمایشگاه نقاشی مادرم (پری‌یوش گنجی) سبب شد تا افتخار آشنایی با استاد احمد پوری را داشته باشم. البته پیش از آن با کتاب‌ها و ترجمه‌های او از آثار پابلو نرودا و ناظم حکمت آشنا بودم؛ کتاب‌هایی که زمانی که در ایران نبودم همیشه همراه و رویِ میز من بود و بخشی از دلتنگی من برای ایران را رفع می‌کرد. در یک دیدار حضوری وقتی خودم را به استاد پوری معرفی کردم، با مهربانی بسیار با من هم‌صحبت شد و زمانی که من یکی از اشعار نرودا را برای او به زبان اسپانیایی خواندم آغازی برای همکاری ما شد. من در ذهن داشتم که از صدای خودِ استاد پوری برای خوانشِ اشعارشان در این آلبوم استفاده کنم؛ اشعاری که برای من بسیار خاطره‌انگیز بود. در نهایت یک روز این موضوع را مطرح کردم که از صمیمِ قلب دوست دارم با هم همراه شویم و طرح کار را بزنیم.
این آهنگساز گفت: اتفاقی که در مجموعه «زمین» رخ داد این بود که قطعات در واقع اجراهایی زنده هستند و در نتیجه هر آنچه هست در لحظه اتفاق افتاده است. بخش عمده‌ای از تاثیرگذاری قطعات این آلبوم به سبب شیوه خوانش شعرها با بیان استاد پوری است و شاید این تاثیر دوطرفه بوده باشد؛ دقیقا مثل دوئت و دونوازی.
در ادامه احمد پوری - مترجم و نویسنده - نیز درباره انگیزه همکاری با هوشیار خیام در این آلبوم توضیح داد: لحظات شکل‌گیری این آلبوم و آشنایی من با هوشیار خیام لحظات شیرین و نابی بود. من به دیدار تابلوهای پری‌یوش گنجی رفته بودم و با جوانی آشنا شدم که با لبخندی پرمحبت به سویم آمد و از علاقه به ترجمه‌های من سخن گفت و به یک‌باره و بدونِ مقدمه شروع به خواندن اثری از نرودا به زبان اسپانیایی کرد و من غافلگیر شدم. هوشیار آنقدر زیبا و شیوا به این زبان شعر خواند که من تصور کردم زبانِ دوم او اسپانیایی است. البته این امر به این جهت است که او استاد موسیقی است و گوش موسیقایی بسیار دقیق و حساسی دارد. همین نکته به نوبه خود سبب شد تا من نیز او را رها نکنم.
او ادامه داد: آنجا بود که پیشنهاد همکاری برای آلبوم «زمین» برایم بسیار جذاب شد. هدفِ هوشیار این بود که قطعات به صورت زنده و بدونِ برنامه‌ریزی قبلی و حتی تمرین ضبط شوند و بالطبع لحن خوانش من با نواختن او همراه شود و تاثیرپذیری دوسویه صورت بگیرد. این کار به همان اندازه که سخت بود، برایم بسیار جذابیت داشت؛ چیزی که تا آن زمان تجربه نکرده بودم. به شخصه از این اتفاق بسیار خرسندم و حال قضاوت با مخاطبانی است که به این اثر گوش می‌سپارند. امروز تلاش داریم که با هم و در کنار هم بخش کوچکی از لحظات شکل‌گیری این اثر را بازآفرینی کنیم.
