ناگفته‌هایی از محمدرضا لطفی؛ از سخت‌گیری‌های فراوان تا کادو دادن ساز
آیین گرامی‌داشت هفتاد و یکمین سال روز تولد استاد محمدرضا لطفی در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
ایران آرت: سومین دوره آیین گرامی داشت سالروز تولد استاد محمد رضا لطفی با حضور جمعی از چهره های نام آشنای موسیقی ایران شامگاه جمعه 15 دی ماه در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
حمید متبسم، موسیقی دان ، آهنگساز و از شاگردان محمد رضا لطفی در این مراسم گفت: « من در سالهای آغازین دهه 60 افتخار شاگردی استاد لطفی را داشتم. او عاشق تدریس بود. درکی که از اهمیت ردیف پیدا کردم تحت تاثیر درس‌های این ردیف دان بزرگ روی من بوده است. لطفی هیچ گاه از هنرجویانش شهریه دریافت نکرد و فقط خرسند بود که آنها درسها را خوب و پرشور به او ارائه دهند .
متبسم ادامه داد :لطفی انقلابی در سال های آغازین 1350 انجام میدهد. بسیاری از هنرمندان که اصل موسیقی ایرانی را میشناختند طی سالهای1320 تا 1350 خانه‌نشین شده بودند چرا که مردم آن قدر از موسیقی ایرانی دور شده بودند که وقتی محمدرضا لطفی با گروه شیدا پیش درآمد رکن الدین و رنگ درویش و تصنیف عارف را که مربوط به سده گذشته بود ارائه می کرد جوانان آن روزها فکر می کردند که در موسیقی انقلاب شده است چرا که با این موسیقی آشنایی نداشتند و این آثار را مدرن میپنداشتند.
هادی منتظری، آهنگساز و نوازنده کمانچه و ویولن از اعضای گروه شیدا و همچنین از شاگردان محمدرضا لطفی، دیگر سخنران این مراسم بود. منتظری گفت: «محمدرضا لطفی همان طور که حمید متبسم اظهار داشتند عاشق تدریس بودند و در تمام مراحل تدریس پول نگرفتند. این هنرمند همچنین جدیتی خاص در تربیت و آموزش شاگردان داشت، که این ویژگی، یک ویژگی منحصر به فرد بود.»
وی با ذکر خاطرات مختلفی از دورانی که شاگرد او بود ابراز داشت: به یاد دارم زمانی در دانشکده موسیقی وقتی شاگرد لطفی شدم او بسیار سخت گیر بود و سه ترم دستگاه شور را نواختم تا او بالاخره به من نمره قبولی داد و در ادامه زمانی که دیگر انگشتانم پینه بسته بود او مرا به همکاری با گروه شیدا دعوت کرد.روزی بعد از چند جلسه تمرین کمانچه ای برایم آورد و به من هدیه داد گفت به پاس زحماتی که در این مدت کشیدی این کمانچه را به تو می دهم.
