مناظره دیدن در کافه ها
از جمعه صبح، بعضی از کافه‌های معروف تهران دست‌به‌کار تبلیغ برای پخش مناظره‌ها شدند
ایران آرت : سعید برآبادی در شرق نوشت : مناظره‌های انتخاباتی از دیروز - جمعه- آغاز و تلویزیون دوباره به یکی از رسانه‌های مهم خبررسان کشور بدل شد، اما شاید انتخاب‌اولی‌ها برای دیدن این برنامه‌های داغ در خانه نمانند و راهی بیرون شوند. کجا؟ مثلا کافه‌ها.
از جمعه صبح، بعضی از کافه‌های معروف تهران دست‌به‌کار تبلیغ برای پخش مناظره‌ها شدند و از مشتری‌هایشان دعوت کردند عصر را در کافه میهمانشان باشند و به قول معروف به صورت «دورهمی» شاهد یکی از مهم‌ترین اتفاقات روز کشور باشند.
با مدیریت چند کافه در اکباتان حرف زدیم و آنها دلیل این کار را علاقه‌ای که خود به دیدن این مناظره‌ها دارند عنوان کردند: «کافه‌های شهرک معمولا عصرهای بهاری کمی دیرتر شروع به کار می‌کنند، اما از آنجایی که ساعت چهار بعدازظهر، زمان پخش مناظره‌ها بود، ما روز جمعه را یکسره باز بودیم تا مشتری‌ها بتوانند بعد از ناهار به دیدن مناظره‌ها بنشینند».
در کنار چنین کافه‌هایی، برخی از کافه‌های مهم تهران چندان علاقه‌ای به پوشش اخبار انتخابات نداشته و لااقل برای پخش اولین مناظره انتخاباتی، تمایلی از خود نشان نداده‌اند: «ترجیح می‌دهیم در محیط کافه فقط صدای موسیقی باشد، برای همین بازی‌های مهم ورزشی و برنامه‌های مهم سیاسی را در کافه پخش نمی‌کنیم و نخواهیم کرد».
چهار سال پیش و در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری پیشین نیز وضع همین بود، ابتدا بسیاری از کافه‌ها تمایل چندانی برای پخش مناظره‌های تلویزیونی از خود نشان ندادند، اما رفته‌رفته با داغ‌شدن انتخابات، آنها نیز به خواست مشتریان گردن نهادند و چند مناظره باقی‌مانده را در تلویزیون‌های خود پخش کردند.
تجربه یکی از مشتریان کافه رویال، در این زمینه شنیدنی است: «به نظرم مسائل سیاسی مثل انتخابات ریاست‌جمهوری را باید به صورت گروهی در نظر گرفت و درباره‌اش فکر کرد. اگر مناظره را تنهایی در خانه ببینی، شاید خسته‌کننده باشد، اما دیدنش در جمع، باعث می‌شود بفهمی دیگران چه نظری دارند و چقدر نظرشان با نظر تو هم‌راستا یا متفاوت است».
شاید بر همین اساس بشود گفت که اگر کافه‌ای مناظره‌ها را پخش کند، به صورت غیرمستقیم مشتری‌هایش چندبرابر خواهد شد و طبعا آرام‌آرام به پاتوق طرح مسائل سیاسی بدل می‌شود که شاید چندان به مذاق برخی خوش نیاید و عواقبی برای آن کافه در پی داشته باشد: «از زمانی که مدیریت این کافه را به دست گرفته‌ام، فقط یک شعار داشته‌ام، کافه جای دیدوبازدید و حرف و اظهار دلتنگی است، نه جای سیاست. کسی اگر می‌خواهد از سیاست حرف بزند، می‌تواند برود توی پارک یا هرجایی که دلش خواست، اما در کمال احترام در کافه من جای این حرف‌ها نیست».
در کنار این استدلال، برخی هم در شبکه‌های مجازی دعوت عمومی برای دیدن مناظره‌ها می‌کردند، آن‌هم از کسانی که نمی‌شناسند تا به صورت گروهی در منزل به تماشای مناظره‌ها بنشینند. می‌گویند این‌طور بهتر است و نیاز نیست پول اضافه‌ای به کافه بدهیم.
