نقد رفتار انسان در فضای سوررئال/ روایت آذر شریفی از نمایشگاه "وارونگی"

سومین نمایشگاه انفرادی آذر شریفی با نام "وارونگی" در گالری هپتا برگزار شد.

ایران‌آرت: آذر شریفی، هنرمند نقاش درباره برگزاری نمایشگاه "وارونگی" گفت: موضوع اصلی این مجموعه، دیدگاه انسان‌محورانه‌ را مورد انتقاد قرار می‌دهد. دیدگاهی که هرگونه دخالت و دست‌کاری در طبیعت را مجاز می‌شمارد. دیدگاهی که به انسان این حق را می‌دهد که حتی طبیعت را نیز برای دیگر موجودات جیره‌بندی کند و هرگونه تغییر دلخواهش را بر طبیعت اعمال کند.

او افزود: همان‌گونه که شگفتی‌های طبیعت بی‌نهایت است، پرداختن به آن نیز در آثار هنری می‌تواند بی‌نهایت باشد. هم می‌توان به گوشه‌ای از زیبایی‌های بکر آن پرداخت و هم به تغییراتی که توسط انسان در آن ایجادشده، توجه کرد. مسئله مهم در این آثار، طبیعتی است که به دست انسان دچار تحولات ناخوشایندی شده است. محیط زیستی که گاه جایی برای زیستن ندارد، ساختمان‌ها کم‌کم جای فضای سبز را گرفته‌اند و به نظر می‌رسد زباله‌ها قصد دارند جزئی از طبیعت باشند و تبدیل به وصله ناجور آن شده‌اند.

این هنرمند درباره استفاده از شکل وارونگی برای القای دخالت بی‌جای انسانی اظهار کرد: من در این آثار سعی کردم که با استفاده از فضای سورئال، رفتارهای انسانی را به نقد بکشم تا بیانگر وارونگی و نادرست بودن آن‌ها باشد به همین خاطر در فضای سورئال المان‌ها را به‌صورت وارونه ارائه کردم.

شریفی افزود: در این نمایشگاه من سعی کردم که مواردی را جابه‌جا کنم تا چیزهایی که باید، سر جای خودشان نباشند به‌عنوان‌مثال از برعکس شدن زمین در یک اثر استفاده کردم.

او در خصوص مدت‌ زمان پایان یافتن این مجموعه گفت: بالغ‌بر یک سال روی این مجموعه زمان صرف شد البته پیش از شروع این آثار نیز زمانی صرف ایده کار شد.

این هنرمند بازخورد مخاطبان را جذاب خواند و گفت: بیش از 90 درصد مخاطبان پیام اثر را به‌ راحتی دریافت کردند و برای من هم مهم بود که علاوه بر هنرمندان، عموم مردم نیز بتوانند از آثار لذت ببرند.

شریفی عنوان کرد: زمانی که ایده این کار به ذهنم رسید فکر کردم که بتوانم آن را با حس تعلیق همراه کنم لذا در یک فضای سورئال به سمت خیال‌بافی‌هایی رفتم که عموم مردم قادر به درک آن هستند.

این هنرمند درباره دلیل انتخاب ژانر سورئال برای آثارش گفت: نخستین کاری که من در کودکی دیدم، اثر "خاطره‌های" دالی بود. این اثر به حدی مرا تحت تأثیر قرارداد که به این سبک علاقه‌مند شدم.

شریفی، کشف ناخودآگاه هنرمند در حین نقاشی را امری بدیهی خواند و اظهار کرد: من در چند اثر برای نشان دادن حس تعلیق از نردبان استفاده کردم. بعدها به خاطر آوردم که کودکی من همراه با ترس از نردبان بوده لذا این حس ترس از درون من نشات گرفته است.