آقای تندرو این ترانه متعلق به مرضیه نیست
حمله تندرو کار را به جایی رسانده که نمایش «ترانه‌های قدیمی: پیکان جوانان» محمد رحمانیان به سه و چهار سانس در یک روز رسیده است.
ایران آرت : شکوه مقیمی در جامعه فردا نوشت: این روزها از همه سو خبر توقیف نمایش‌ها شنیده می‌شود، برخی در دنیای واقعی توقیف می‌شوند و برخی دیگر ناقوس پرصدای شایعه را به صدا درمی‌آورند و تنها در فضای مجازی و در ذهن آنها که آینده روشن و آرامشی را برای دنیای تئاتر برنمی‌تابند توقیف می‌مانند؛
روز گذشته، زمانی که نمایش محمد رحمانیان روزهای پایانی اجرای خود را سپری می‌کند سایت‌های بی‌هویت و غیرمعتبر خبر توقیف‌اش را منتشر کردند که روابط عمومی پردیس تئاتر شهرزاد این خبر را تکذیب کرد.
«ترانه‌های قدیمی: پیکان جوانان» پروژه جدید رحمانیان، در ادامه کارهایی است که او از هنگام بازگشتش به ایران آغاز کرده و با اپیزودهای مختلفی شکل گرفته است. نمایش رحمانیان بازخوانی ترانه‌هایی است با یادآوری مکان‌ها و اتفاق‌هایی که نسل جوان از آنها شنیده‌اند و نسل پیش از انقلاب به چشم دیده‌اند، اما هجمه‌ای که در طول اجرا به نمایش رحمانیان وارد شد، گویی کمر به قتل تاریخ و گذشته بسته‌اند؛ هرآنچه با عقایدشان همخوانی نداشته را نقض کرده و اعتراض و اندیشه غلامحسین ساعدی را، که در یکی از اپیزودها راهی شب‌های گوته است، رد می‌کنند؛ ساعدی که یکی از مؤثرترین شخصیت‌های ادبی در حوزه فرهنگ و هنر و اندیشه و انقلاب است.
عجیب آنجاست که انتقاد(بخوانید حمله) به ترانه‌های نمایش، که همه پیش از انقلاب ساخته و منتشر شده‌اند، تنها به ترانه‌ای است که خواننده‌اش زن بوده و منتقد گرامی حتی پروین را، خواننده اصلی ترانه «تو رفتی و دلم غمین شد» ساخته زنده‌یاد همایون خرم، نمی‌شناخته و آن قطعه را به زنده‌یاد اشرف‌السادات مرتضایی (مرضیه) نسبت داده است و از بازخوانی ترانه توسط خوانندگانی چون ایرج بسطامی خبر نداشته است. ایرادهایی که به نمایش رحمانیان(که در این نوشته به نقاط ضعف و قدرتش اشاره‌ای نمی‌کنیم) وارد کرده‌اند تنها نشانه آن است که عده‌ای قصد دارند جامعه در ناآگاهی بماند و تماشاگری که برای تماشای تئاتر می‌آید تنها با شنیدن ترانه‌هایی چون «فرنگیس» کوروس سرهنگ زاده(با بازخوانی رضا یزدانی) و ترانه‌های پاپیولار دیگر، برای چنددقیقه‌ای سرگرم شود و لحظه‌ای با خود نیندیشد که چه شد که این شد.
محمد رحمانیان نیز در واکنش به خبر توقیف نمایشش، در گفت‌وگویی با خبرگزاری مهر این خبر را تکذیب کرده و گفته است: « این نمایش بارها بازبینی و تایید شده است، بنابراین اگر مشکلی وجود داشت از همان ابتدا به ما متذکر می‌شدند. این اثر نمایشی قرار است در سه روز آخر اجرا در سه نوبت به صحنه برود. به دلیل اینکه بازیگران نمایش مشغول فعالیت در پروژه‌های دیگری نیز هستند ما نمی‌توانیم بیشتر از اول دی نمایش را به صحنه ببریم، اما به دلیل استقبال مخاطبان، در سه روز پایانی این اثر نمایشی در سانس‌های ۱۶، ۱۸:۳۰ و ۲۱ به صحنه می‌رود و البته ممکن است نمایش جمعه شب در روز پایانی اجرا در ۴ نوبت اجرا شود».
نمایش محمد رحمانیان به خاطر شدت این هجمه‌ها، چند روز پیش مجددا مورد بازبینی شورای نظارت و ارزشیابی قرار گرفت و اجرای خود را دوباره آغاز کرد. اما آیا تعدد بازبینی یک اثر، چهره راسخ و مستحکمی را از مرکز هنرهای نمایشی به تصویر می‌کشد؟ امید (بخوانید توقع) داریم که مدیران مرکز، در مقابل تندبادهایی که رسانه‌های بدخواه فرهنگ و هنر به‌راه می‌اندازند، نلرزد و بر اعتقاد و تصمیم‌هایی که برای تئاتر ایران گرفته است، پایداری کند تا اعتماد از دست‌نرفته اهالی هنر را خدشه‌دار نکند یا اعتماد از کف‌رفته را بازگرداند.
