روزگاری "جواز حمل ساز" می‌گرفتیم!/ با شهرام ناظری همکاری نمی‌کنیم
کیخسرو پورناظری عقیده دارد پایمردی هنرمندان در مقابل محدودیت‌های سالهای پس از انقلاب باعث شد موسیقی شکوفایی عجیبی پیدا کند.
ایران آرت: کیخسرو پورناظری (آهنگساز و نوازنده تنبور و تار) که در روزهای اخیر وظیفه داوری بخش تنبور یازدهمین جشنواره موسیقی جوان را بر عهده داشت، گفت و گویی انجام داده که در بخشی از آن به مقایسه شرایط موسیقی در دوران جوانی خود با امروز پرداخته است.
او درباره شرایط موسیقی در سالهای ابتدایی بعد از انقلاب گفت: بعد از انقلاب تا مدت‌ها تمام فعالیت‌های موسیقی راکد شد و هیچ فعالیت انجام نمی‌شد. محدودیت‌های بسیار زیادی برای نوازندگی به وجود آمد و حتی برای حمل ساز محدودیت‌ها بسیار زیادتر هم شد به طوری که در یک دوره‌ای، برای حمل ساز نیز می‌بایست "جواز حمل ساز" دریافت می‌کردیم و این نشان می‌دهد که تا چه حد شرایط برای ادامه فعالیت اهالی موسیقی سخت شده بود.
این نوازنده تنبور و تار در ادامه افزود: ما چنین دورانی را پشت سر گذاشتیم و نسل ما پایمردی کرد و برای ادامه راهش پافشاری کرد و مایوس نشد و راهش را ادامه داد و نتیجه فعالیت در آن سال‌ها با تمام آن محدودیت‌ها این شد که موسیقی شکوفایی عجیب و غریبی پیدا کرد. حتی من که معلم موسیقی هستم امروز گمان می‌کنم حدود نود درصد از خانواده‌ها حداقل یکی از فرزندانشان را برای یادگیری یک ساز تشویق و حمایت کرده‌اند و او را به کلاس‌های موسیقی فرستاده‌اند یا می‌فرستند.
او در گفتگو با خبرنگار ایلنا، عنوان کرد: اینکه تا این حد اقبال به سمت موسیقی پیدا شده یکی از دلایلش این است که وقتی موسیقی را محدود کردند مردم علاقه بیشتری به آن نشان دادند و فرزندانشان را برای یادگیری این ساز به آموزشگاه‌ها و کلاس‌ها فرستادند تا این هنر ارزنده را یاد بگیرند و اشاعه بدهند. دلیل دیگرش هم این است که جوان‌ها فضایی برای تفریح و سرگرمی نداشتند و این فضاها بسیار محدود بود؛ و همین موضوع باعث شد به موسیقی روی آوردند.
کیخسرو پورناظری که در سالهای پس از انقلاب آلبوم‌های "صدای سخن عشق (1358)" ، "مهتاب‌رو(1371)" و "حیرانی(1375)" را با خوانندگی شهرام ناظری منتشر کرده درباره تکرار نشدن این تجربیات موفق گفت: دلیل اینکه ما از یک دوره‌ای دیگر همکاری نکردیم و امروز هم همکاری نمی‌کنیم این است که سلیقه‌های ما بسیار متفاوت شده است. دلیل همکاری نکردن‌مان همین است و هیچ دلیل دیگری وجود ندارد.
