مهراوه دل آزرده ترین دختر شهر
مهراوه شریفی نیا :
ایران آرت : مهراوه شریفی نیا : از کودکی هدیه‌ها برایم بسیار ارزشمند بوده‌اند،زیرا یادآور لحظات خوش هستند و در خودشان یک دنیا انرژی مثبت حمل می‌کنند.تا به حال پیش نیامده با هدیه‌ای که برایم ارزشمند است و نشانه مهر و محبت کسی بوده، با بی‌اعتنایی رفتار کنم.هدایای آدم‌های خاص که دیگر جای خود دارند.
اما برای بعضی‌ها اینطوری نیست. شاید اصلا از یادآوری لحظه‌های خوب و انرژی‌های مثبت خوشحال نشوند.به هر حال این انتخاب خودمان است.می‌توانیم چیزی را که یک روز با عشق به ما داده شده همیشه پیش خود نگه داریم و از آنها سرشار شویم یا می‌توانیم آنها را رها کرده و فراموششان کنیم.
یک زمانی خیلی سعی داشتم به دیگران یاد بدهم که انسان‌ها حتی در زمان دعوا و قهر باید حساب هدیه‌هایی را که قبل‌تر دریافت کرده‌اند، جدا کنند و عصبانیت‌شان را سر هدیه خالی نکند اما الان دیگر خیلی به این موضوع اهمیت نمی‌دهم، لبخند می‌زنم و رد می‌شوم و فکر می‌کنم هیچ‌کس مسئول تربیت کردن دیگری نیست.
هر انسانی را باید همان‌جور که هست ببینیم. رفتارها در وجود آدم‌ها نهادینه شده، خودشان هم بخواهند نمی‌توانند تغییر کنند، یعنی حتی اگر تغییر کنند هم باز بعضی وقت‌ها شرایط از کنترلشان خارج می‌شود و همان رفتار سابق را انجام می‌دهند.
من هم گاهی اوقات اینطوری می‌شوم که تغییراتم تا یک حدی جواب می‌دهند، اما از یک جایی دیگر نمی‌توانم تحمل کنم و برمی‌گردم به آن چیزی که در وجودم هست.در این میان اخلاقیات خوبی هم هستند که از کودکی آنها را با خود به همراه داریم، مثل مهربانی و شاکربودن که نمونه‌های خوبی هستند.شاید بد نباشد که گاهی اوقات خودمان را کنترل کنیم و مشکلات را به روی خودمان نیاوریم، هرچند ممکن است روزی همه غصه‌ها و ناراحتی‌ها از درون انسان به بیرون رسوخ پیدا کرده و هویدا شوند اما حساسیت و زود رنج بودن در دنیای امروز انسان را آسیب‌پذیرتر می‌کند.
اما در نهایت چیزی که هرگز انرژی مثبتش به سمتم قطع نمی‌شود، کادوها و هدیه‌ها هستند.حتی اگر دل‌آزرده‌ترین دختر این شهر هم باشم، هدیه‌ها حداقل برای دقایقی حس و حالم را عوض می‌کنند.
