پری‌یوش گنجی: چاره تقابل با کپی‌کاری آگاهی است
یک هنرمند نقاش معتقد است عملکرد دولت در زمینه حمایت از هنرمندان و آثار اصیل آنها ضعیف بوده است و برای رفع این نقیصه باید قبل از هرکار هنرمندان جوان را نسبت به ارزش آثار هنری اصلی آگاه کرد.
ایران آرت: هفته گذشته، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نامه‌ای به مدیرکل هنرهای تجسمی دستور داد ساز و کاری برای پیشگیری از ارائه آثار کپی و رسیدگی به این موضوع برنامه‌ریزی شود.
پری‌یوش گنجی، هنرمند نقاش در این زمینه به روزنامه جام جم گفت: برای طراحی ساز و کار مناسب این کار باید به آزمایشگاه‌ها غرب نگاهی بیاندازیم و از تجربه آنها استفاده کنیم. گاهی کپی‌های بسیار نزدیکی به اصل در کشور تولید می‌شود که تشخیص آنها دشوار است. اتفاقا آثار سختی را هم کپی می‌کنند. کافی است سری به بازار قائم تجریش بزنید و ببینید آنجا چقدر آثار کپی با کیفیت خرید و فروش می‌شود.
او گفت: در کشور ما تنها تحصیل‌کردگان رشته مرمت آثار ممکن است بتوانند در این زمینه فعالیت کنند چون رشته دیگری با این تخصص نداریم. آنها می‌توانند به راحتی سن و سال آثار را تشخیص بدهند و ویژگی‌های فنی را بررسی کنند. اما متاسفانه در سال‌های گذشته آنقدر به این رشته و فارغ‌التحصیلانش بی‌مهری شده که اکثر آنها بیکار هستند.
گنجی گفت: ساز و کار مبارزه با سرقت هنری باید علمی باشد و نه قهری و قضایی. مسلما در برخورد علمی راحت‌تر می‌توان اصل را از کپی تشخیص داد و جامعه را به سمت آثار اصیل هدایت کرد. گاهی فکر می‌کنم آنقدر این آش شور شده است که دیگر هنرمندان جوان با کپی کردن آثار بزرگان مشکلی ندارند. بنابراین قبل از هرچیز مهم است که به هنرمندان درباره ارزش آثار اصیل آگاهی بدهیم.
این هنرمند توضیح داد: امروز اتفاقا تشخیص کپی‌کاری سخت نیست ولی هنوز به راحتی انجام می‌شود. بارها می‌بینیم که یک هنرمند از کار یک هنرمند خارجی تقلید می‌کند. در حالی که فکر می‌کند فقط خودش به اینترنت دسترسی دارد و توانسته اصل اثر را سرچ کند. انگار دزدی نهادینه شده است و عیب نیست و کسی از افشا شدن آن خجالت نمی‌کشد.
او توضیح داد: گویا هنرمندان جوان ما تنها میل به سواد بصری دارند. اینکه آثاری را ببینند و فیلم‌هایی را دانلود کنند. در حالی که علاقه به مطالعه آثار مکتوب در حال از بین رفتن است. مرجع دانشجویان هنر بصری است و نه مکتوب. این از نظر من نوعی بی سوادی است که در نهایت ممکن است باعث تمایل به تقلید و کپی از آثار دیگران شود. بدون اینکه هنرمند مسائل نظری در خصوص نقاشی را بشناسد دست به کار می‌برد و اثری تولید می‌کند که واقعا اصیل نیست.
پری‌یوش گنجی گفت: در سیستم قضایی ما هم متاسفانه راه گریز زیاد است و احتمال بسیار زیادی وجود دارد که اگر یک پرونده کپی هنری را به دادگاه ببریم هرگز به نتیجه نرسد و جاعل بتواند از مجازات شانه خالی کند. بنابراین در این زمینه ضعف داریم و برای برخورد با متخلفان باید این ضعف‌ها رفع شود.
او همچنین فعالیت‌های وزارت ارشاد در زمینه صیانت از آثار هنرمندان در سال‌های گذشته را ضعیف توصیف کرد و گفت: راستش بیشتر به این امید داریم که بچه‌هایمان مراقب کارهای‌مان باشند. در سال‌های گذشته دیدیم که ارشاد در بسیاری از موارد نتوانست کمکی بکند.
وی توضیح داد: راستش به عنوان یک هنرمند دقیقا نمی‌دانم باید به چه کسی شکایت کنم. مدتی قبل موردی را دیدم که یک هنرمند جوان آثارش را به شکل کامل و دقیق از یک هنرمند خارجی کپی کرده بود و یکی از نقاشان سرشناس کشور نیز برای او نقد مفصلی نوشته بود.
