یادداشت سردبیر / اول ظریف، حالا هم رئیس جمهور
حسین عبدالهاشم‌پور: ... صحنه باشکوهى ست که جامعه هنرى ما باید این رویارویى تاریخى را قدر بشناسد...
ایران آرت: ١٨ فروردین، برایتان از "گره‌های غریب" نوشتم: گره‌هاى کور که در سراسر دنیا حتماً کمیاب‌اند: از تهدید دانستن یک کنسرت و ترس از نوازندگى یک زن روى صحنه تا سیاه‌نمایى یک فیلم و واهمه از یک کتاب...!! و در همان یادداشت، ابراز امیدوارى کردم براى مذاکره با تحدیدکنندگان فرهنگ و هنر و دلواپسان محترم این فضا و گشودن گره‌های غریب، نیازى به جناب محمدجواد ظریف نباشد، زیرا سر ایشان در تهران براى متقاعد کردن اقلیتى که تریبون‌هاى خاص دارند از لوزان هم شلوغ‌تر است... اما حالا دیگر وزیر خارجه دوشادوش وزیر فرهنگ، راهى رویدادهاى هنرى می‌شود: دو کنسرت موسیقى و دو نمایشگاه تجسمى؛ شاید فعال‌ترین وزیر خارجه در عرصه هنر؛ از این گذشته شاید کمتر کسى فکر می‌کرد غروب شنبه‌ای که گذشت، شخص رئیس‌جمهور، سؤال دوست خبرنگارى را غنیمت شمارد و اعتراضش به دومینوى لغو کنسرت‌ها را به آگاهى افکار عمومى برساند؛ این توجهات عالی‌رتبه‌ترین چهره‌های سیاسى ایران به هنر، امیدبخش است و درعین‌حال از این واقعیت پرده برمی‌دارد که " توسعه هنر" در کنار مهم‌ترین مسائل کشور، در خط مقدم، آن جلوى جلو است؛ توجه متن مردم به هنر و تغییر ذائقه‌شان چیزى نیست که جریان وامانده از توسعه، درکش کند و روزبه‌روز سنگ‌های بزرگ‌تر می‌اندازد و ناچار، دولت با تمام قوا براى اداى "حق ملت " به میدان آمده است؛ صحنه باشکوهى ست که جامعه هنرى ما باید این رویارویى تاریخى و این بزنگاه سرنوشت‌ساز را قدر بشناسد و این امید تازه را تدبیرى عاجل کند؛ این رویارویى آشکار سیاسى براى "هنر" تنها با حضور پررنگ جامعه هنرى، به سود "مردم" پایان خواهد یافت. اما دغدغه دیگرى هم در میان است: چرا "عرصه هنر" به چنین آوردگاهى بدل شده که دولت مجبور شود براى اداى حقوق شهروندان، با همه قوایش در برابر قانون‌شکنان صف‌آرایی کند؟! - این یادداشت، امروز ٢٦ خرداد در روزنامه شرق، صفحه ١٤ به چاپ رسیده است.
