یادداشت سردبیر / رابطه کیفیت اثر هنرى و غر زدن
حسین عبدالهاشم‌پور: رابطه کیفیت اثر هنرى و حرف زدن... غر زدن خالق اثر چیست؟
ایران آرت: مولفه‌اى تکرارى در تاریخ هنر وجود دارد: هنرمندان وقتى آثار ارزشمند و تفکر‌برانگیز خلق مى‌کنند، معمولا کمتر حرف مى‌زنند؛ آن سان که حتى از مصاحبه رسانه‌اى نیز مى‌پرهیزند و مى‌گویند ترجیح مى‌دهند اثر هنرى، خودش حرف بزند؛ لابد از چنین هنرمندانى بسیار شنیده‌اید که اکر قرار بود من درباره کارم و یا بینش و جهان بینى‌ام حرف بزنم که دیگر نیازى به خلق اثر هنرى نبود... اما وقتى آثار هنرمندان چنانکه باید از آب درنمى‌آید و احساس مى‌کنند با ضعف‌هایى روبروست، اتفاقا تا دلتان بخواهد حرف مى‌زنند و به هر نشست و گفت‌وگویى بله مى‌گویند تا در مقام توجیه و توضییح آنچه در اثر هنرى خواستند بگویند برآیند. در این میان اما هنرمندان تثبیت شده رویه دیگرترى پیش مى‌گیرند: آن‌ها غر مى زنند؛ و درباره چیزهایى غر مى‌زنند که هیچ ربطى به متن اثر هنرىشان ندارد؛ آگاهانه کاستى‌هاى اثرشان را نمى‌بینند و نقد‌ها را نمى‌شنوند؛ آن‌ها ابایى ندارند بگویند منتقدین خر هستند و حتى به همکارانشان توهین مى‌کنند که فیلم‌هاى کمر به پایین مى‌سازند؛ فرافکنى و فرار به جلو راهکار آنهاست: توجه‌ها را از "متن اثر" به "آخرین حرف موثر دقت مى‌دهند و در همین راستا به این و آن اعتراض مى‌کنند و عمد دارند این اعتراض با جملات گزنده همراه باشد تا به رسانه‌ها تیتر دهند و البته مراقبند حتما نیشى هم نثار متولیان امروزى امور کنند که تازه آمده‌اند و تقصیرى به گردن ندارند؛ این هنرمندان صاحب امضا وقتى دو سه اثرشان پیاپى سیر نزولى طى مى‌کند به چنین وادى مى‌لغزند و هیچ بعید نیست در اثر متکلم وحده بودن در این محفل و آن جشنواره، خود را یک مصلح، یک موعظه‌گر بپندارند که حقى به گردن همه دارند و به جهت آفرینش آثارشان باید تقدیس شوند و دیگرانى که راه دیگر رفته‌اند تنبیه! تاریخ تکرار‌شونده هنر مى‌گوید تنها راه درمان هنرمندان صاحب امضا از این مهلکه هولناک این است که مخاطبان آثارشان دعا کنند آن‌ها آثار خوب بسازند، آن زمان شاید غرزدن‌ها فروکش کند. - این مطلب با تیتر: «چرا این تابلو، حرف نمى‌زند؟» همزمان در روزنامه شرق انتشار یافته است. انتهای پیام/
