از پاپاراتزی‌های تقلبی تا کلاه‌گیس لیلا حاتمی / فریدون جیرانی از "نهنگ آبی" می‌گوید
فریدون جیرانی درباره حواشی سریال "نهنگ آبی" و تولید سریال در شبکه نمایش خانگی صحبت کرد.
ایران آرت: "نهنگ آبی" قرار است از میان موج‌های بلند بدبینی و انتقاد از شبکه نمایش خانگی سر برآورد. قرار است تا از این هفته مخاطبان شبکه نمایش خانگی درگیر سریالی شوند که هم کارگردان با تجربه‌ای دارد و هم بازیگران ممتازی. به این بهانه گفت‌وگوی فریدون جیرانی، کارگردان "نهنگ آبی" با روزنامه همشهری را بخوانید.
"نهنگ آبی" یک عاشقانه مدرن است؟
"نهنگ آبی" بر مبنای سناریویی است که آقای بهرام توکلی قبل از ساخت تنگه ابوقریب در 11 قسمت نوشتند و قرار بود که خودشان هم کارگردانی کنند و آقای ملکان هم تهیه‌کننده کار بودند. بعدتر به این نتیجه می‌رسند که به‌رغم انتخاب بازیگر و صحبت‌های اولیه، ساخت سریال را متوقف کنند تا امسال که آقای ملکان دوباره به صرافت ساخت این سریال افتادند و مذاکره کردند و به هر حال یک سرمایه‌گذاری شفافی در سریال انجام و قرار شد من سریال را بسازم.
در چند قسمت؟
30 قسمت است و قسمت اول آن قبل از جشنواره فیلم فجر پخش می‌شود.
دانلود غیرقانونی هنوز هم پاشنه آشیل شبکه نمایش خانگی است. چاره‌ای برای آن اندیشیده‌اید؟
تلاش می‌کنیم در تمام ابعاد جلوی انتشار غیرقانونی را بگیریم. قطعا نمی‌شود کامل این کار را کرد، ولی می‌توان این انتشار غیرقانونی را خیلی محدود کرد.
من می‌دانم که به فاصله 3 ساعت از انتشار هر اثر، کپی غیرقانونی آن در بازار یافت می‌شود و به فاصله 5 ساعت یک شبکه ماهواره‌ای همان اثر را پخش می‌کند.
با این همه شما آمدید و با همه مشکلات کار نمایش خانگی انجام دادید.
نمایش خانگی به هر حال در نبود تلویزیون خصوصی فضایی را باز کرده است. اگر تلویزیون خصوصی بود و ما 30 تا 40 کانال داشتیم قطعا در فضای شبکه نمایش خانگی کار نمی‌کردیم. به هر حال طبق قانون اساسی از زمان حکومت پهلوی تلویزیون دولتی شد و بعد از انقلاب هم تلویزیون دولتی باقی ماند. این باید در قانون اساسی تغییر کند و تلویزیون خصوصی بیاید.
یعنی شبکه نمایش خانگی در واقع بخشی از این کمبود را جبران می‌کند؟
آنهایی که احساس می‌کردند فضا احتیاج به تغییرات دارد چاره‌ای اندیشیدند. آنها می‌دانستند که فضا احتیاج به تغییر دارد و با همراهی ارشاد، شبکه نمایش خانگی را قوت بخشیدند. آنهایی که نخستین‌بار شبکه خانگی را با قلب یخی راه انداختند، همین تصور را داشتند که می‌شود در شبکه خانگی کمی آزادانه‌تر، وارد قصه‌های ملتهب‌تر شد و در واقع به خواست‌های برخی از مردم که با سریال‌های تلویزیون رضایتشان جلب نمی‌شد، جواب داد.
و "شهرزاد" بعدها بدل به تجربه‌ای متفاوت شد.
"شهرزاد" جدا از اینکه رکورددار فروش نمایش خانگی شد، رکورددار یک شکل نمایش خانگی مطلوب هم شد. یعنی به هر حال شما به‌عنوان یک سریال مطلوب از آن یاد می‌کنید؛ البته منظورم سری اول آن است.
حواشی زیادی پیرامون سریال "نهنگ آبی" وجود داشته است؛ از آن پاپاراتزی تقلبی تا موضوع کلاه‌گیس لیلا حاتمی.
این مسائل حاشیه‌ای و به‌نظر من خاله‌زنکی محصول شرایط فعلی جامعه ایران است که هر کسی سعی می‌کند اختلافات و مخالفت‌هایش را با یک پدیده یا یک جریان یا یک اثر به شکلی نشان دهد. مطرح کردن موضوع آن کلاه‌گیس به‌نظر من بسیار زشت بود. خب طبیعتا گریمور آن فیلم و گریمور "نهنگ آبی" یک نفر بود، اما هیچ شباهتی هم بین گریم ما و گریم آن فیلم نبود و این حرف‌ها واقعا زشت بود.
ولی نامه علی احمدزاده خیلی پرسوز و گداز است.
راستش من نمی‌خواهم وارد یک جنگ شوم که من یک چیزی بگویم و او یک چیزی بگوید و داستانی که تمام شده، ادامه پیدا کند. به هر حال هر کسی اختیار خودش را دارد و حق دارد نظر خودش را بدهد و آزادی بیان یعنی اینکه تو نظرت را بدهی و من هم نظرم را بدهم.
