کد خبر: 27535 A

اسطورۀ اشوزوشت تا گفتمانی از حقوق زنان در عرصه هنر / گالری گردی ایران آرت در 4 نمایشگاه

اسطورۀ اشوزوشت تا گفتمانی از حقوق زنان در عرصه هنر / گالری گردی ایران آرت در 4 نمایشگاه

سارا ساسانی : نمایشگاه‌های گالری‌های آ، ثالث، اعتماد نگارستان و سایه سوژه‌های این هفته گالری گردی ایران آرت هستند.

ایران آرت: نمایشگاه آثار کامبیز درم­بخش و سهیل حسینی با عنوان «جغدآباد» در گالری آ، نمایشگاه نقاشی­‌های حمید هادی‌­نژاد با عنوان «صدای خط» در گالری ثالث، نمایشگاه مجسمه‌‌های بهزاد اژدری در گالری اعتماد نگارستان و نمایشگاه نقاشی‌­های آرزو غلامی با عنوان «سیژر» در گالری سایه، سوژه‌های این هفته گالری‌گردی هنرآنلاین هستند.

 

اسطورۀ اشوزوشت

اَشوزوشت یا مرغ بَهمَن نام جغد افسانه‌­ای در اسطوره‌­های ایرانی است. او را خدایگان آفریده‌­اند تا در مقابل اهریمن قرار بگیرد. او کتاب می‌­داند و هنگامی که گفتارهای کتاب مقدس را می­‌خواند دیوها به ترس می‌­افتند.

جغد همیشه در فرهنگ ایران جزو آن دسته از پرندگانی بوده است که در مورد آنها متن‌­ها و اشارات زیادی وجود دارد. جغد پرنده‌­ای است با ویژگی‌­های خاص: چشمانی در یک سطح دارد که در حدقه نمی‌­چرخد، پرهایش جنسی دارد که وقتی به حرکت در می‌­آید صدایی تولید نمی‌­کند و دید خوبی در شب دارد که او را از دیگر پرندگان متمایز می‌­کند.

جغد گاهی نیک و گاهی شوم خوانده شده است. گاهی مایۀ خیر و برکت است و گاهی موجب از میان رفتن داشته‌­ها. این پرنده نماد دانایی است چون اشوزوشت بسیار می­‌بیند و بسیار می‌­شنود، او کتیبه می‌­خواند و سخن از صلح و دوستی به زبان می‌‍­آورد.

نمایشگاه آثار کامبیز درم بخش و سهیل حسینی در گالری آ

نمایشگاه اخیر کامبیز درم­بخش کاریکاتوریست معاصر و سهیل حسینی در گالری آ با موضوع جغد به نمایش درآمده است. تاکنون در متون، کتاب‌­های و همچنین آثار تجسمی بسیاری جغد بازتولید شده است. اما این‌بار در نمایشگاه درم‌­بخش و حسینی جغد با تمام ویژگی­‌های منحصر به فردش باز آفرینی شده است اما نه تنها به گونه‌­ای اساطیری و قهرمان محور، بلکه این آثار مایه‌­های طنز دارند.

جغد پرنده‌­ای همراه با ثنویت در دو خصوصیت خیر و شر است که در گالری آ، جغدها به نحوی معاصر و بدون پیچیدگی‌­های خاص اساطیری به تصویر کشیده شده‌­اند. تنوع در شیوۀ پرداختن به جغد در این آثار به چشم می‌­خورد این تنوع در نحوۀ اجرا و ارائه آثار وجود دارد. جغدآباد در ابعاد و اشکال مختلف و در قالب‌­های گوناگون دیده می‌­شود. برخی از آنها رنگی و تعدادی دیگر سیاه و سفید هستند. در آثار بدون رنگ اغلب خط و نقطه‌­های متراکم در اثر به ­کار گرفته شده است.

درم­‌بخش و حسینی در آثارشان مایه‌­هایی از طنز را  به ­کار بسته‌­اند که از کاریکاتوریست معاصر ایران این نوع مواجهه با سوژۀ اثر امری بعید نیست. به نظر می‌­رسد که جغدهای این سرزمین رازهایی را می‌­دانند که مایه‌­هایی از طنز در آن نهفته است. جغدآباد نمایشگاهی از جغدهای طناز اساطیری ایران است.

نمایشگاه آثار کامبیز درم­بخش و سهیل حسینی با عنوان «جغدآباد» تا 1 آبان در گالری آ برپاست. گالری آ در خیابان کریم‌خان، خیابان نجات اللهی، کوچه ارشد، شمارۀ 7 قرار دارد.

 

زنان طبقۀ اجتماعی نوظهور

تا نیمۀ دوم قرن بیستم کمتر اثری از حضور زنان در تاریخ اجتماعی، تاریخ علم و هنر و ادبیات به چشم می‌­خورد. زنان امکان حضور اجتماعی نداشتند و کمتر در فضای عمومی ظاهر می­‌شدند و بسیاری از حقوق شهروندی به آنان تعلق نمی‌­گرفت در حقیقت زنان به عنوان یک طبقۀ اجتماعی مورد توجه قرار نمی‌­گرفتند تا این­که در دهۀ 70 با آغاز جنبش­‌های فمینیستی در سال‌­های متوالی در چند کشور اروپایی زنان علیه زن‌­ستیزی دست به حرکت­‌های اجتماعی زدند. طی جریاناتی در جامعۀ مدرن سرانجام زنان به عنوان یک طبقۀ اجتماعی پذیرفته شدند و امکان ظهور در اجتماع و پرداختن به فعالیت‌­های اجتماعی را پیدا کردند.

«از ...، به ...» نمایشگاه بهزاد اژدری در گالری نگارستان اعتماد به گذر تاریخی وضعیت زنان ایران از سنت به مدرنیتسم می­‌پردازد. او در نمایشگاه اخیرش با آثار حجمی و مواد سرامیک دستی به ساخت زنانی ایرانی در جامه‌­ای سنتی اما رفتاری مدرن پرداخته است. اژدری زنان را در گذر زمان و گذر از سنت به مدرنیته مطالعه و مجسم می‌­کند.

زنان در بیش از یک‌صد سال گذشته به پیشروی آرام جهت تغییر جایگاه اجتماعی و مدنی خود دست زده‌­اند و برای کسب هویت اجتماعی و حضور فعال در جامعه به ­عنوان یک طبقۀ اجتماعی مرزهای فرهنگی را جا به جا کرده‌­اند و با پس راندن خطوط فرهنگی در گذشته به شهروندی فعال و تاثیرگذار در جریان اجتماعی کشور بدل شده‌­اند.

نمایشگاه آثار بهزاد اژدری در گالری اعتماد باغ نگارستان

اما بهزاد اژدری در آثارش به بروز رفتارهایی از سوی زنان در جریان تحول اجتماعی مدرن پرداخته است: « ... این دغدغه خصوصاً زمانی برایم پررنگ‌­تر شد که از طرفی شاهد پیشرفت، ارتقاء و استیلای زنان در زمینه‌­های علمی، اجتماعی، سیاسی، ورزشی و ... بوده‌­ایم و از طرفی شاهد گرایش شدید بسیاری دیگر از ایشان و نیز برداشت‌­های منحرفانه و بعضاً غلط از مدرنیته و مدرنیسم. ...»

او در این مجموعه در قالب روایی و با زبان تصویرگری سنتی- ایرانی و در گفتگو با طبقۀ متوسط جامعه به عنوان مخاطب اصلی، گاه تنها روایت‌­گر و گاه با دید نقادانه، گاه با زبان طنز و گاه با کنایه‌­ای گزنده به بازگویی قصۀ این سال‌­های «زن ایرانی» در گذار می‌­پردازد.

او در آثارش زن­‌ها را گاه شاعر، گاه عاشق، گاه خیانت‌­گر، گاه ورزشکار، گاه مؤمن، گاه نشئه و غیره می‌­سازد و در اغلب آثار آنها را سوار بر وسیلۀ نقلیه یا چهارپایی با سردیسی از مرد کرده است که اشاره به تأثیر گذاری جنسیت متقابل زنان در سرنوشت آنها در تاریخ دارد. چنانچه لیندا ناکلین، منتقد و مورخ هنر و پیشگام حوزۀ تاریخ هنر فمینیستی نیز در مقاله‌­ای با عنوان «چرا تاکنون زن هنرمند بزرگی وجود نداشته است؟» به نقش تعیین ­کنندۀ مردان در حذف نام زنان از تاریخ به ویژه تاریخ هنر دارد.

نمایشگاه «از ...، به ...» نیز نگاهی به روند تاریخی تغییر شکل زندگی طبقۀ نوظهور اجتماعی زنان در دورۀ مدرن دارد و به مرور روند حضور و دوام زنان در حوزۀ اجتماعی کشور پرداخته است.

نمایشگاه بهزاد اژدری با عنوان «از ...، به ...» تا 30 مهر در گالری اعتماد نگارستان ادامه دارد. این گالری در میدان بهارستان، خیابان دانشسرا، باغ نگارستان قرار دارد.

 

خطوط حرف می­‌زنند

حمید هادی‌­نژاد در نمایشگاه اخیرش با عنوان «صدای خط» به هویت یکی از عناصر اصلی هنرهای تجسمی یعنی خط پرداخته است. او در این نمایشگاه که در گالری ثالث برگزار شده است به تعریفی مجدد از عنصر خط پرداخته است و ویژگی­‌های این عنصر محوری را باز تعریف کرده است: «قوی‌­ترین عنصر بصری خط است که ذاتاً پویا است. در ضمن انتزاعی‌­ترین کاربرد را در زندگی دارد. در طبیعت خط وجود ندارد ولی حضوری غنی در همه جا دارد.

رگ خط است، سیم‌­ها خط هستند، مسیرها، جاده‌­ها، درخت‌­ها و شاخه‌­هایش. خط یعنی رونده، روینده، بالنده و عنصر خط نیرومندترین و تجریدی‌­ترین بیان را داراست و مرزها با خط معنا می­‌گیرد و اندیشه در خط رشد و رنگ می­‌یابد. هر پدیده­‌ای با خط جدا و متصل می­‌شود و در پدیدار گشتن شکل و فرم خط خود را می‌­یابد و بازسازی می‌­کند.

هادی­ نژاد در آثارش که در ابعاد نسبتاً بزرگ کار شده است از ویژگی تجریدی خط بهره برده و با به ­کار بستن خطوط متراکم و پی در پی به فرم­‌ها و اشکالی قابل تمیز و تشخیص دست یافته است. در این نقاشی‌­ها چهره­‌هایی بروز پیدا می‌­کند که در زمان شکسته شده‌­اند و گاهی زوایایی در هم شکسته و نامتجانس ایجاد می‌­کنند. چهره‌­هایی عجیب و گاهی ناشناخته که صورتی تغییر شکل یافته از انسان را ترسیم می­‌کند، انسان‌­هایی متشکل از خطوط متنوع و در هم بافته.

نمایشگاه آثار حمید‌ هادی‌نژاد در گالری ثالث

آثار او همیشه انسان‌محور و فیگوراتیو بوده است. او معتقد است فقط انسان دارای فیگور نیست، بلکه زمین و آسمان و... هم فیگور دارند. نقاشی‌های رنگین این مجموعه اشاره به فیگور زمین دارند؛ خطوطی که در این تابلوها وجود دارد نشانه انرژی‌هایی است که به کار هویت جسمانیِ انسانی می‌دهد. فرم بدن زمین با صخره‌ها و چاله‌ها دیده می‌شود و این حجم‌ها به ارگانی مانند دست و پا تبدیل می‌شوند.

در برخی از آثار چهرۀ انسان تا اندازه‌­ای تغییر شکل می‌­یابد که تنها جزئی از صورت او قابل تشخیص است و در اطراف آن بافتی در هم تنیده از خطوط متکثر و متراکم در کنار هم مجتمع شده‌­اند و فضایی جدید و ناشناخته را ایجاد کرده‌­اند.در تعدادی از آثار نیز حضور مؤثر خط کمتر می‌­شود و نقش تعیین‌­کنندگی سطوح و لکه­‌های رنگی بر خطوط غلبه می‌­یابد و اجتماعی از سطوح را بر روی بوم ترسیم می‌­کنند.

حمید هادی‌­نژاد در تعداد محدودی از آثار که بر روی تخته‌­ای چوبی نقاشی شده است برخوردی جدی‌تر با خط داشته است و با به کارگیری خطوط متعدد و مسلط اشکالی را ترسیم کرده که به خوبی قابل تشخیص است و چهرۀ اسطوره‌­ای انسان را به نمایش می­‌گذارد، چهرۀ انسانی اسطوره‌­ای با اجزایی تکرار شونده در او. هادی­‌نژاد معتقد است در وجود انسان لایه‌های متعددی وجود دارد که از ما اسطوره می‌سازد. انسان­ها پر از لایه‌ها و پرده‌هایی هستند که در آنها نصب شده و به صورت اتوماتیک عمل می‌کنند. با وجود این لایه‌های متناقض، انسان به راحتی زندگی می‌کند و بدون هیچ توجهی به این تناقض‌ها، از لایه‌ای به لایه دیگر تغییر می‌کند.

نمایشگاه حمید هادی‌­نژاد با عنوان «صدای خط» تا 2 آبان ادامه دارد. گالری ثالث در خیابان کریم‌خان بین خیابان ایرانشهر و ماهشهر، شماره 148 قرار دارد.

 

ناگهانی بودن

«تکان‌ه­ای مهیب از اتفاقات بر انسان معاصر به مثابه یک حمله عصبی ناگهانی که در آن انسانِ فاقدِ هرگونه هوشیاری، یا همانند رقصنده‌­ای زایل شده جسم خود را بی‌محابا به هر سو پرتاب می‌­کند و یا در خلس‌ه­ای عمیق در درونِ خود و در فضایِ بی­کرانِ فراموشی، مبهوت،‌ تن به کما می‌­دهد.

انسان‌­هایی سر در گم در خود یا در دیگری؛ فرو غلتیده، بی‌­هیچ تعلق خاطر به زمانی یا مکانی، بین دو دنیایِ واقعیت و انتزاعِ خود در رفت و آمدند؛‌ که گه‌گاه آبیِ آسمانیِ امیدی هر چند اندک در این هیاهو قصد سر برآوردن دارد ...» بیانیه نمایشگاه نقاشی آرزو غلامی با عنوان «سیتزر» از وضعیت انسان معاصر می­‌گوید. انسانی که در این عصر پرهیاهو،‌ در مواجهه با مصائبی جدید است و رخدادهای ناگهانی و غیر قابل پیش بینی او را از پا در می‌­آورد.

سیتزِر به معنای حمله عصبی ناگهانی انسان معاصر را مورد تهدید قرار می‌­دهد و سطح هوشیاری او را پایین می‌­آورد.

آثار آرزو غلامی در ابعاد مختلف بازگو کننده وضعیتی از انسان رو به اضمحلال و نابودی است که مورد شک عجیبی قرار گرفته و واکنش‌­های نه چندان قوی از خود نشان می‌­دهد. او در مواجهه با ناگهانی بودن رخدادهای دوران معاصر شرایط ثابتی ندارد و در برابر شک وارد شده وضعیت نامناسبی پیدا می‌­کند.

نمایشگاه نقاشی آرزو غلامی در گالری سایه

فیگورهای نقاشی‌­های غلامی در برابر پس‌­زمینه حاکم بر کل فضا مغلوب شده­‌اند و در فضا حل شده­‌اند. رنگ‌­های اصلی و قدرتمند به ­کار رفته در فضای نقاشی بر نیروی درونی و تحکم کننده دوران معاصر تأکید می‌­کند. فیگورها در این فضای حاکم غرق شده‌­اند و نیمه جان بر فضا تحمیل شده‌ا­ند در برخی آثار رنگ از رخسار انسان بر داشته شده و کبودی در دستان به کما رفته در میان رنگ‌­های غالب خودنمایی می‌­کند.

نمایشگاه آثار آرزو غلامی با عنوان «سیتزر» تا 2 آبان در گالری سایه ادامه دارد. گالری سایه در خیابان کریم‌خان، خیابان سنایی، کوچه سیزدهم، شماره 21 قرار دارد.

گالری آ گالری ثالث کامبیز درم بخش سارا ساسانی گالری سایه گالری اعتماد باغ نگارستان بهزاد اژدری
ارسال نظر

آخرین اخبار

پربیننده ترین