بی‌خانمانی یک هنرمند روی بوم‌های نقاشی‌اش / «خانه اگر هست» در گالری ساربان
یک هنرمند موضوع نقاشی‌هایش را رنج از دست دادن خانه دانست و سابقه تاریخی آن را به درازای تاریخ ایران منسوب دانست.
ایران آرت: نمایشگاه آثار نقاشی عباس جهانگرد در گالری ساربان برپاست. این هنرمند درباره آثارش به ایران آرت گفت: در مجموع ۱۲ اثر در این نمایشگاه به نمایش در آمده که رنگ و روغن روی بوم هستند. فضای کارها عموما تیره و پرکنتراست است. در برخی از آثار رنگ‌های روشن هم به چشم می‌آیند که با تیرگی احاطه شده‌اند. سعی کردم فرم‌ها پرتحرک باشند و با موضوع هماهنگ شوند.
وی با اشاره به عنوان «خانه اگر هست» که عنوان نمایشگاه است، توضیح داد: به نظرم چند عامل باعث شکل‌گیری موضوع شد. اولین عامل اتفاقی است که در سال ۵۹ پیش آمد و من و خیلی از هموطنانم در قصر شیرین خانه‌مان ویران شد. خانه تنها یک حجم فیزیکی نیست. خانه چیزی است که به انسان معنا می‌دهد.
او توضیح داد: در نگاه من عوامل متنوعی باعث ساخت خانه می‌شوند و این مفهوم آنقدر گسترش پیدا می‌کند تا نامش شود مام یا میهن. این مفهوم در پیوند با جایی است که در آن رشد می‌کنیم و بزرگ می‌شویم. وقتی هسته درونی این مفهوم داشت در ما شکل می‌گرفت، ناگهان خانه متلاشی شد و تحولی بزرگ در روح ما شکل گرفت. برای همین است که همواره در زندگی‌ام در جست‌وجوی خانه بودم.
این هنرمند این جست‌وجو را با بی‌تابی توصیف کرد و گفت: همیشه بی‌تاب بودم اما جایی به عنوان خانه پیدا نکردم و همیشه در مهاجرت بودم. بعدها فهمیدم این موضوع ریشه تاریخی دارد و تنها مختص من نیست. در تاریخ ما هم یک از دست دادن مداوم بوده است و ما به ندرت صد سال در کشور داشتیم که در آن ثبات داشته باشیم و از غارت و گزند در امان مانده باشیم. مشخصات خانه در تاریخ ما هیچ‌گاه فرصت بروز پیدا نکرده است.
جهانگرد گفت: امروز هم در تماشای عمارتی هستیم که در حال سوختن است و کسی نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد. باید بایستیم و نظاره کنیم تا خاکستر شود و شاید از آن خاکستر دوباره خانه‌ای ساخته شود. راه دیگری هم هست و آن این است که بگذاریم و برویم. در جایی از آثارم هم هواپیمایی است که دارد از کادر خارج می‌شود.
او گفت: می‌خواهم جلوی این تصور که همه چیز این ویرانی از جنگ است بایستم. نه این طور نیست که فقط ما در جنوب بی‌خانه شده باشیم. درواقع این یکی از تکه‌های پازل بزرگ‌تری است که به آن می‌اندیشم. نمی‌خواهم خودم را قربانی نشان دهم. اکثر ایرانی‌ها به معنایی قربانی و خانه از دست داده هستند.
او توضیح داد: مهدی اخوان ثالث سال‌ها قبل در مدیوم شعر این اضطراب از دست دادن خانه را به زیبایی به تصویر کشید و من بی مبالاتی کردم اگر بخواهم تنها خودم را قربانی بدانم. امروز هم این آتش شعله‌ور است و ما همه در حال از دست دادن هستیم.
نمایشگاه «خانه اگر هست» تا روز دوشنبه بیست و ششم شهریورماه ادامه دارد و علاقه‌مندان می‌توانند برای تماشای آثار همه روزه به‌جز سه‌شنبه‌ها به گالری ساربان مراجعه کنند. این گالری در خیابان سهروردی شمالی، هویزه غربی، نبش خیابان شهید یوسفی، پلک 130 واقع شده است.
