ناگفته‌های اسپیلبرگ از کوبریک خون‌گرم و تعارفی
اسپیلبرگ که اوقات خوشی را با کوبریک سپری کرده می‌گوید: او آدم خیلی خونگرمی بود و زیاد تعارف می‌کرد.
ایران آرت: استیون اسپیلبرگ در گفت‌وگوی جدیدش در مورد صمیمیتش با استنلی کوبریک و اهمیت ارجاع به "درخشش" کوبریک در فیلم جدیدش (بازیکن شماره یک) گفته است.
رمان "بازیکن شماره یک آماده" شامل تعداد بی‌شماری ارجاع و اشاره به فیلم‌ها، سریال‌ها و بازی‌های ویدیویی است و فیلم سینمایی آن که توسط استیون اسپیلبرگ کارگردانی شده هم همین روند را در پیش گرفته و خوره‌های فیلم و بازی را با انواع و اقسام ارجاعات خود سر ذوق می‌آورد.
یکی از تأثیرگذارترین و جالب‌ترین این بخش‌ها جایی است که شخصیت‌های داستان به هتل اورلوک، هتل معروف فیلم "درخشش" وارد می‌شوند و شاهد بازسازی اتمسفر وحشتناک این فیلم در اثر جدید اسپیلبرگ هستیم.
به گزارش زومجی، اسپیلبرگ در گفتگویی با اینترتینمنت ویکلی، در مورد این بخش از فیلم صحبت‌های جالبی کرده است: این موضوع برای من حس و حال نوستالژیکی داشت، چون اولین ملاقات من با استنلی کوبریک در همان دکوری اتفاق افتاد که در فیلم بازیکن شماره یک آماده هم آن را دیدیم. سالن نشیمن فیلم درخشش و شومینه بزرگ آن جایی بود که من و استنلی در سال ۱۹۷۹ برای بار اول با هم روبه‌رو شدیم. من برای بررسی دکورهای Elstree Studios به آنجا رفته بودم که قرار بود دکورهای فیلم «مهاجمان صندوق گمشده» (ایندیانا جونز) را هم بسازند.
در آن زمان از اسپیلبرگ آثاری مثل «آرواره‌ها» و «برخورد نزدیک از نوع سوم» اکران شده بود و او توانسته بود طرفداران زیادی به‌دست آورد؛ هرچند هنوز هم در مقابل کارگردانی مثل کوبریک با فیلم‌هایی چون «۲۰۰۱: یک ادیسه فضایی»، «پرتقال کوکی» و «دکتر استرنج لاو» یک فیلمساز تازه‌کار محسوب می‌شد.
اسپیلبرگ به یاد می‌آورد که آن روز کوبریک با یک دوربین دستی در حال عکس‌برداری از مدل کوچکی از لوکیشن فیلم درخشش بود؛ موضوعی که برای اسپیلبرگ عجیب بود: به او نگاه کردم و گفتم: «کل دکور زیر دستت است و به جایش داری از یک مدل کوچک از همین دکور روی میز عکس‌برداری می‌کنی؟» استنلی هم جواب داد: «آره. مشکلش چیست؟»
البته بر خلاف این برخورد اولیه نه‌چندان جالب بین این دو کارگردان، اسپیلبرگ از اوقات خوشی که بعد از آن با کوبریک سپری کرده می‌گوید: او آدم خیلی خونگرمی بود و زیاد تعارف می‌کرد. بعضی از فیلم‌های من را هم دیده بود و آن شب من را برای شام به خانه خود دعوت کرد. بعد از آن هم برای ۱۹ سال با هم دوست بودیم؛ تا زمان فوت کوبریک.
اسپیلبرگ و کوبریک را به عنوان کارگردان‌هایی بزرگ و خلاق می‌شناسند که در قرن بیستم فیلم‌های مهمی ساختند و سرانجام در سال ۲۰۰۱ بود که همکاری آن‌ها شکل گرفت؛ البته همکاری‌ای خاص و متفاوت. پس از آنکه کوبریک در سال ۱۹۹۹ از دنیا رفت، اسپیلبرگ تصمیم گرفت روی پروژه او یعنی فیلم «هوش مصنوعی» کار کند؛ فیلمی که کوبریک حق ساخت آن را بر اساس داستان کوتاه Supertoys Last All Summer Long اثر برایان آلدیس خریداری کرده بود. ولی کار روی فیلم به کندی پیش می‌رفت؛ تا اینکه سرانجام کوبریک از دنیا رفت و اسپیلبرگ پروژه را به‌دست گرفت و فیلم هوش مصنوعی را ساخت.
