هنر پارچه‌سازی در گالری آتشزاد / پارچه‌سازی نساجی نیست هنر است
نمایشگاه میکس‌مدیای «نیم‌درنیم» با هدف معرفی هنر پارچه‌سازی در گالری آتشزاد برپاست.
ایران‌آرت: نمایشگاه میکس‌مدیای پارچه‌سازی، «نیم‌درنیم» در گالری آتشزاد برپاست. کمند کاوند، کیوریتور این نمایشگاه به ایران آرت گفت: فراخوان این نمایشگاه را در آبان ۹۶ منتشر کردم و در نهایت از پنج هنرمند سی اثر به نمایش درآمد. هر هنرمند ۶ اثر در اندازه ۵۰ در ۵۰ دارد و دلیل انتخاب نام نمایشگاه هم همین ابعاد بود.
او گفت: هنرمندان از تکنیک‌هایی همچون چاپ پارچه، نقاشی روی پارچه و حجم‌سازی با پارچه استفاده کردند. کارهای چاپ، چاپ شیبوری، زنگ آهن و ... بودند. در استفاده از تکنیک‌های مختلف پارچه‌سازی محدودیتی نداشتیم و هدف آشنایی مخاطب با هنر پارچه سازی بود. قبل از نمایشگاه به این نتیجه رسیدم که درباره این هنر ابهام زیادی وجود دارد و آن را با انواع دیگر هنری اشتباه می‌گیرند.
کمند کاوند گفت: مثلا برخی آقایان فکر می‌کنند این یک هنر زنانه است و برخی هم آن را با نساجی اشتباه می‌گیرند. در صورتی که پارچه‌سازی به مراحل کارخانه‌ای نساجی هیچ ربطی ندارد. در واقع آرتیست یک تکه پارچه را از شکل ابتدایی خود خارج می‌کند تا بتواند با آن اثری هنری خلق کند.
او در تکمیل سخنش گفت: استفاده از انواع چاپ، پاره کردن، تکه‌تکه کردن، دوخت و غیره بخشی از تکنیک‌های نامحدودی است که می‌توان با آن پارچه‌سازی کرد. می‌توانی از پارچه تکه‌های آهن آویزان کنی یا به آن مثل مجسمه حجم دهی. در این بین ملاک انتخاب پارچه اصلا قیمت آن نیست. ممکن است هنرمند از یک تکه پارچه نفیس استفاده کند و یا متقال.
این هنرمند وجه تمایز دیگر پارچه‌سازی از بخش‌های دیگر نساجی را یگانه بودن کار هنرمند دانست و گفت: روی هر تکه پارچه فقط یک بار آن هم با دست می‌توانی کار کنی. از طرفی، حتی اگر تلاش کنی، نمی‌توانی دو تکه پارچه را در پارچه‌سازی دقیقا شبیه هم دربیاوری و این دو، دو اثر هنری متفاوت می‌شود.
کاوند سپس به کاربرد این هنر در زندگی روزمره اشاره کرد و گفت: اثر پارچه‌سازی می‌تواند تنها جهت نمایش به عنوان یک اثر هنری در گالری یا دیوار علاقه‌مندان مطرح شود. در عین حال که می‌تواند در مواردی مثل لباس سلبریتی‌ها، پرده، مبل، کارهای دکوراتیو و غیره از آن استفاده کرد. مثلا اخیرا دیدم دیوار بزرگی در یک فرودگاه را با کار یک هنرمند پارچه‌ساز تزئین کرده بودند. درواقع هیچ محدودیتی در این زمینه وجود ندارد. امروزه در دنیا این هنر روی لباس سلبریتی‌ها کاملا شناخته شده است ولی در کشور ما تنها ممکن است محدود به چاپ یک گل روی مانتو و روسری باشد. ظرفیت زیادی در این زمینه در کشور داریم.
او ادامه داد: هرکدام از هنرمندان این نمایشگاه، با هدف خاصی این هنر را آموخته‌اند. همه ما زیر نظر مونا شمس آموزش دیدیم و زمینه هنری‌مان متفاوت است. مثلا یکی از هنرمندان، روز افتتاحیه با مانتویی حاضر شد که روی آن را درست مثل یکی از تابلوهایش پارچه‌سازی کرده بود. یکی ممکن است خیاط باشد و از این هنر در خیاطی بهره ببرد و یکی هم آرتیست تجسمی باشد و با آن کار هنری صرف تولید کند.
کمند کاوند درباره علاقه شخصی‌اش به پارچه‌سازی گفت: من نقاش هستم و کمتر از یک سال است که به این هنر مشغولم و قصد دارم آن را در ادامه برای تولید آثار هنری‌ام دنبال کنم. از آنجایی که یک هنرمند میکس‌مدیا هستم به جز تابلو با استفاده از فن پارچه‌سازی، کار حجم و مجسمه هم انجام می‌دهم. ممکن است در آینده از تکنیک‌هایی مثل مکرمه هم استفاده کنم. به هر حال این مدیا برایم خیلی جذاب است و فکر می‌کنم زمینه مناسبی برای بیان مفهوم باشد.
