اعتراض کارگردان نمایش جنجالی "روز عقیم" / عده‌ای قدرت فراقانونی دارند!
حسین کیانی گفت: وقتی نهادی می‌آید و نظرش را به تئاتر تحمیل می‌کند یعنی فراقانونی عمل کردن.
ایران آرت: حسین کیانی، کارگردان شناخته‌شده و باسابقه تئاتر که نمایشش با نام "روز عقیم" در جشنواره تئاتر فجر توقیف شد و باعث شد برخی دیگر از کارگردان‌های تئاتر هم خودشان را از جشنواره کنار بکشند. او در گفت‌وگو با ایلنا درباره ممیزی، سانسور و توقیف صحبت کرده و به قدرت فراقانونی عده‌ای که نمایش‌های مجوزدار را توقیف می‌کنند هم اعتراض کرده است. در ادامه بخش‌هایی از صحبت‌های کیانی را از ایران آرت بخوانید.
** هم در دوره‌های قدیمی‌تر جشنواره تئاتر فجر یعنی در سال‌های ۸۰، ۸۱ و ۸۲ که سه دوره پشت سر هم نمایش‌هایم در جشنواره فجر مورد تصویب قرار نگرفت فقط به دلیل مسائل محتوایی نه فنی و هم بعد از آن.
** از سال ۸۲ به بعد دیگر در جشنواره تئاتر فجر حاضر نشدم تا سال ۱۳۹۲ که نمایش «در شوره‌زار» شب آخر اجرایش شد شب اول جشنواره تئاتر فجر. سال ۱۳۹۴ ماجرای عدم صدور مجوز اجرا برای «مرگ در حمام بنفش» پیش آمد که سال ۱۳۹۵ ادامه یافت و سال ۹۶ هم که ماجرای «روز عقیم» بود.
** سانسور از اتاق کار نویسنده خطرناک‌ترین و مخرب‌ترین نوع سانسور است. من ترجیح می‌دهم اثری را که قرار است دچار این خودسانسوری‌ها شود ننویسم. یا اگر بنویسم به کناری بگذارم تا در آینده اگر فضایی برای اجرایش فراهم شد کار کنم. سعی کرده‌ام به هیچ‌وجه برای سانسور آینده‌نگری نداشته باشم. یعنی اینطور نبوده که حساب کنم مثلا این موارد قرار است دچار سانسور شود پس آن را ننویسم. این همان خودسانسوری مدنظر کسانی است که می‌خواهند جریان فرهنگی تئاتر را تحت کنترل خودشان دربیاورند.
** نمایش «روز عقیم» جدای از توقیف اجرای روز جشنواره، چهار هفته اجرای عمومی‌اش هم خیلی با آرامش و آسایش نبود. طبق گفته خود رئیس شورای ارزشیابی و نظارت، نمایش بارها مورد بازبینی محسوس و نامحسوس قرار گرفت. چه کسانی این بازبینی نامحسوس را انجام می‌دادند؟ برخی از اهالی خود تئاتر. این اساسا نه اخلاقی است، نه انسانی و نه پذیرفتنی.
** همه هنرمندان به قانون اساسی این کشور واقفند و متوجهند که چه چیزهایی را نباید و چه چیزهایی را می‌توانند بگویند؛ به نظرم این تنگ کردن دایره و فضاست. فراقانونی عمل کردن است. همه حرف ما این است که به قانون پایبند باشیم. قانون هم می‌گوید در تئاتر، مرکز هنرهای نمایشی مسئولیت دارد و زیرمجموعه‌ای به نام شورای ارزشیابی و نظارت دارد که تاکنون متشکل از کارشناسان هنر تئاتر بودند و این یعنی چهارچوب قانونی که همه می‌خواهیم در قالب آن عمل کنیم وجود دارد. وقتی نهادی غیر از این می‌آید و نظرش را تحمیل می‌کند یعنی فراقانونی عمل کردن.
