اشارهء لباس‌ها به آن تَنی که غایب است/ تصاویری از نمایشگاه "نه همین لباس زیباست…"
نمایشگاه طراحی و چیدمان‌های آرزو طالبی در گالری متن اصفهان برگزار شد.
ایران‌آرت: نمایشگاه طراحی و چیدمان های آرزو طالبی در گالری متن اصفهان برگزار شد. این نمایشگاه طراحی لباس با عنوان "نه همین لباس زیباست…" به فقدان چیزی اشاره دارد. لباس، آن چیز را در بر می‌گیرد، آن را می‌پوشاند، به آن هویت می‌دهد و شاید هم از آن هویت می‌گیرد، در حد و قواره آن خود را شکل می‌دهد.
تاریخ مردانه هزاران سال است که با «لباس» ( در اینجا بخوانید «لباس زنانه») به او اشاره می‌کند و در تخیلاتش، در ادبیاتش، در هنرش او را این‌چنین می‌یابد و تخطی از مرزهای تعیین شده‌اش را برای آنچه که آن «تَن» را در بر می‌گیرد نه برای خود و نه برای او (در اینجا بخوانید «دیگری») بر نمی‌تابد.
آن «دیگری» در جمله «عنوان نمایشگاه» مخفی است، در غیاب به سر می‌برد و این است که این عنوان را دچار فقدان می‌کند. با اینکه در غیاب و خفا به سر می‌برد ولی فقدانش، کارکرد نهایی این عنوان را می‌سازد. کارکرد «لباس زنانه» پوشاندن آن «تَن» است، کارکرد واژه «لباس» در عنوان نمایشگاه اشاره به آن «تَن» است و در خود نمایشگاه «لباس» ها به آن «تَن» ی اشاره دارند که غایب است.
آن «تَن» چیست که هنرمند آن را به حضور در نمی‌آورد و نشانمان نمی‌دهد؟ ما باید حضورش را در «ابژه‌ای» دیگر بیابیم، «لباس» ی که به‌شدت یادآور اوست. هنرمند در نمایشگاه «نه همین لباس زیباست…» با آنچه که یکی از مهم‌ترین کاراکترهای هویت بخشی به آن «تَن» (غایب) است، دست به نوعی روایت پردازی کاملاً شخصی از آن «تَن» می‌زند. آن «تَن» ( در اینجا بخوانید هنرمند) با لباس‌ها یکی می‌شود و خودش را در آن باز می‌یابد.
سهند منشی
منبع: تندیس
